(z rękawami)

См. также в других словарях:

• bluzka — ż III, CMs. bluzkazce; lm D. bluzkazek «górna część ubrania kobiet lub dzieci noszona do spódnicy lub spodni» Bluzka z krótkimi rękawami, bez rękawów, z karczkiem. ∆ Bluzka angielska, koszulowa «bluzka bez ozdób, zapinana z przodu pod szyję, z… …   Słownik języka polskiego

• kaftan — m IV, D. a, Ms. kaftannie; lm M. y 1. «dość luźne, sięgające poza stan ubranie wierzchnie, zwykle z rękawami (dzisiaj używane tylko jako ubranie robocze lub część regionalnego stroju ludowego; dawniej powszechnie noszona odzież męska i kobieca; u …   Słownik języka polskiego

• kimono — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. kimononie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} japoński, długi, jednoczęściowy, luźny strój z szerokimi, niewszywanymi rękawami, przewiązany w pasie szarfą, noszony przez kobiety i… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• bezpieczeństwo — n III, Ms. bezpieczeństwowie, blm 1. «stan niezagrożenia, spokoju, pewności» Osobiste bezpieczeństwo. Bezpieczeństwo kraju, obywateli. Poczucie bezpieczeństwa. Zapewnić komuś bezpieczeństwo. Czuwać nad czyimś bezpieczeństwem. ∆ Bezpieczeństwo i… …   Słownik języka polskiego

• dalmatyka — ż III, CMs. dalmatykayce; lm D. dalmatykayk 1. «w kościele katolickim: krótka szata liturgiczna z krótkimi rękawami, przypominająca ornat, noszona przez diakonów (a także przez biskupa pod ornatem) podczas uroczystości pontyfikalnych» 2. «szata… …   Słownik języka polskiego

• delia — ż I, DCMs. delialii; lm D. delialii (delialij) «długi, lekko dopasowany wierzchni ubiór męski, podbity futrem, z szerokimi nie zszytymi rękawami i futrzanym kołnierzem; noszony w Polsce głównie w XVI XVIII w.» ‹tur.› …   Słownik języka polskiego

• dolman — m IV, D. a, Ms. dolmannie; lm M. y 1. «długi turecki ubiór męski z jedwabiu lub sukna, z obcisłymi rękawami, noszony pod futrem» 2. «węgierski strój narodowy, rodzaj kurtki wojskowej obszytej barankiem, szamerowanej, noszonej zwykle na lewym… …   Słownik języka polskiego

• kamizela — ż I, DCMs. kamizelali; lm D. kamizelael a. kamizelaeli 1. → kamizelka w zn. 1 2. «rodzaj wierzchniego odzienia włościan, długi, zwykle lniany kaftan z rękawami, podobny do sukmany» ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

• kimono — I n III, Ms. kimononie; lm D. kimonoon 1. «długa, tradycyjna, luźna szata z szerokimi nie wszywanymi rękawami, przepasana szarfą, noszona w Japonii przez kobiety i mężczyzn» Ubrać się w kimono. Chodzić w kimonie. 2. «specjalny krój rękawów nie… …   Słownik języka polskiego

• kontusz — m II, D. a; lm M. e, D. y ( ów) «staropolski strój męski, wkładany na żupan, rodzaj długiej sukni z rozciętymi rękawami (wylotami), spinanymi zwykle na plecach» ‹węg.› …   Słownik języka polskiego

• koszula — ż I, DCMs. koszulali; lm D. koszulaul «sztuka bielizny okrywająca ramiona i tułów, noszona najczęściej bezpośrednio na ciele» Biała, kolorowa koszula. Świeża, czysta koszula. Długa, krótka, nocna koszula. Płócienna, perkalikowa, jedwabna koszula …   Słownik języka polskiego